අමාවක දා හඬන
සඳ නොමැති අහස් ගැබ
වගෙයි මා සිත් අරණ
වරක් නුඹ නුදුටු කල
ආදරේ අමිලවූ සලකුණ
පළිඟුයෙන් කල ටජ් මහල නොව
නුඹට පුදකල මහද මඩලත
ආදරෙන් ඇඳි නුඹේ රුව මිස
ජීවිතේ ගිම් නිවන මංසල
සිත වශීකල නුඹේ රුවමය
පාළු නුබ ගැබ එලිය කරවන
සඳට වැඩියෙන් අගෙයි නුඹ මට
සඳ නොමැති අහස් ගැබ
වගෙයි මා සිත් අරණ
වරක් නුඹ නුදුටු කල
ආදරේ අමිලවූ සලකුණ
පළිඟුයෙන් කල ටජ් මහල නොව
නුඹට පුදකල මහද මඩලත
ආදරෙන් ඇඳි නුඹේ රුව මිස
ජීවිතේ ගිම් නිවන මංසල
සිත වශීකල නුඹේ රුවමය
පාළු නුබ ගැබ එලිය කරවන
සඳට වැඩියෙන් අගෙයි නුඹ මට
No comments:
Post a Comment